Τα αίτια μπορεί να αφορούν προϋπάρχουσες παθολογικές καταστάσεις ή θέματα υγείας που δημιουργούνται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΝ ΜΙΑ ΚΥΗΣΗ ΥΨΗΛΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ
Διακρίνονται σε μητρικής και εμβρυϊκής προέλευσης.
Μητρικοί παράγοντες:
- η ηλικία της επιτόκου (μικρότερη των 15 ετών ή μεγαλύτερη των 35)
- η υπέρβαρη ή λιποβαρής επίτοκος (βάρος μικρότερο των 45 κιλών)
- το ιστορικό επιπλοκών σε προηγούμενη κύηση (πρόωρος τοκετός, προεκλαμψία ή εκλαμψία, έμβρυο υπολειπόμενης ανάπτυξης ή θάνατος εμβρύου)
- η πολυτοκία (περισσότερες από 5 κυήσεις)
- οι αιμορραγίες στο Γ’ τρίμηνο
- οι ανωμαλίες του γεννητικού συστήματος (δίκερος μήτρα, ευμέγεθες ινομύωμα μήτρας)
- η υπέρταση κυήσεως
- ο σακχαρώδης διαβήτης
- η ευαισθητοποίηση στον παράγοντα ρέζους (Rh)
- οι λοιμώξεις στον κόλπο/τράχηλο ή στους νεφρούς
- η οξεία χειρουργική κοιλία (οξεία σκωληκοειδίτις, χολοκυστίτις, απόφραξη του εντέρου)
- η χρόνια νόσος (αυτοάνοσο νόσημα, άσθμα, δρεπανοκυτταρική αναιμία, καρδιακή νόσος, νεφρική νόσος, νόσος Crohn, ελκώδης κολίτιδα του εντέρου, AIDS και άλλα)
- Κύηση μετά από θεραπεία υπογονιμότητας
- Τρεις ή περισσότερες αποβολές στο παρελθόν
- Υπερθυρεοειδισμό ή υποθυρεοειδισμό
Εμβρυικοί παράγοντες:
- οι ιογενείς λοιμώξεις (έπρης, ιλαρά, ερυθρά, ανεμευλογιά, λοίμωξη από ιούς Coxsackie)
- οι βακτηριακές ή παρασιτικές λοιμώξεις (σύφιλης, τοξοπλάσμωση)
- Τα βλαβερά για το έμβρυο φάρμακα (φαινιτοϊνη, ανταγωνιστές του φυλικού οξέος, λίθιο, στρεπτομυκίνη, τετρακυκλίνη, θαλιδομίδη, βαρφαρίνη)
- Η έκθεση σε εθιστικές ουσίες (καπνός, αλκοόλ, ναρκωτικές ουσίες)
- Γενετικές καταστάσεις του εμβρύου όπως σύνδρομο Down ή προβλήματα με καρδιά, πνεύμονες, νεφρά
- Περισσότερα από 1 έμβρυα (πολύδυμη κύηση)
ΠΟΙΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΜΙΑΣ ΤΕΤΟΙΑΣ ΚΥΗΣΗΣ;
Μια γυναίκα με κύηση υψηλού κινδύνου παρακολουθείται με:
- Συχνότερες ιατρικές επισκέψεις
- Εξειδικευμένες εξετάσεις ανάλογα με το πρόβλημα
- Συνεργασία με ιατρούς άλλων ειδικοτήτων
- Αιματολογικές εξετάσεις
- Αμνιοπαρακέντηση
- Υπερηχογραφήματα και παρακολούθηση του εμβρύου.
ΠΡΟΛΗΨΗ
Σε περίπτωση χρόνιας πάθησης είναι σκόπιμο να ληφθούν, εφόσον είναι δυνατό, όλα τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος επιπλοκής ακόμα και πριν την έναρξη της εγκυμοσύνης.
Η μέλλουσα μητέρα θα πρέπει να γνωρίζει τις επιδράσεις της εγκυμοσύνης στο πρόβλημα της, καθώς και τους κινδύνους στους οποίους μπορεί να υποβληθεί η ίδια και το μωρό της εξαιτίας της κατάστασης της υγείας της. Ορισμένες φορές επιβάλλεται η τροποποίηση της φαρμακευτικής αγωγής σε κάποια μη βλαπτική για το αναπτυσσόμενο έμβρυο. Στις περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει αγωγή συμβατή με την εγκυμοσύνη (π.χ επιληψία) οι κίνδυνοι της επίδρασης της στο έμβρυο πρέπει να συγκρίνονται με αυτούς για τη μητέρα που διακόπτει τα φάρμακα.
Εάν μία γυναίκα με πρόβλημα υγείας δεν έχει πάρει ιατρική συμβουλή, θα πρέπει να τη ζητήσει αμέσως μόλις συνειδητοποιήσει ότι είναι έγκυος, και να μην περιμένει λίγες εβδομάδες όπως στις φυσιολογικές κυήσεις, διότι ορισμένες παθήσεις συνδέονται με αυξημένες πιθανότητες αποβολής.