ΥΔΡΟΣΑΛΠΙΓΓΕΣ

Μερικές φορές, συνήθως λόγω συμφύσεων, ο αυλός της μίας ή και των δύο σαλπίγγων μπορεί να αποφραχτεί με αποτέλεσμα τη διαταραχή της φυσιολογικής τους λειτουργίας. Η απόφραξη αυτή μπορεί να είναι μερική ή πλήρης. Η μερική απόφραξη των σαλπίγγων λέγεται φίμωση και η χειρουργική αντιμετώπιση ονομάζεται σαλπιγγοπλαστική.

Η πλήρης απόφραξη λέγεται υδροσάλπιγγα. Αν η απόφραξη είναι πρόσφατη, η σάλπιγγα μπορεί να σωθεί και πάλι με διάνοιξη και σαλπιγγοπλαστική. Εάν όμως η πλήρης απόφραξη δεν είναι πρόσφατη, λόγω του γεγονότος ότι καταστρέφεται το εσωτερικό της σάλπιγγας, η πιθανότερη αντιμετώπιση είναι η αφαίρεση της σάλπιγγας (σαλπιγγεκτομή).

Το υγρό που περιέχουν είναι τοξικό για τα έμβρυα. Έτσι σε γυναίκες που πρόκειται να υποβληθούν σε εξωσωματική γονιμοποίηση καλό είναι οι σάλπιγγες να διατέμνονται/ αφαιρούνται πριν την θεραπεία. Σε περιπτώσεις που η υπογονιμότητα ενός ζευγαριού οφείλεται σε υδροσάλπιγγες, με διάταση ικανού βαθμού, η αφαίρεση αυτών επιβάλλεται πριν δρομολογηθεί μια εξωσωματική γονιμοποίηση.

Η διάγνωση των υδροσαλπίγγων γίνεται κυρίως με την υστεροσαλπιγγογραφία και τεκμηριώνεται με την λαπαροσκόπηση. Το κολπικό υπερηχογράφημα έχει μεγάλη εξειδίκευση αλλά φτωχή ευαισθησία στη διάγνωση των υδροσαλπίγγων.

Οι υδροσάλπιγγες στην πιο απλή μορφή τους, δηλαδή οι λιγότερο προβληματικές, μπορεί να διορθωθούν λαπαροσκοπικά και να ξαναλειτουργήσουν. Στις πιο βεβαρημένες όμως περιπτώσεις, καλό είναι να αφαιρούνται τελείως ή έστω να διατέμνονται με την μήτρα ώστε να σταματήσει η επικοινωνία ανάμεσα στο υγρό που εμπεριέχουν και την μήτρα.

Η χειρουργική αντιμετώπιση γίνεται λαπαροσκοπικά. Η λεπτότητα των χειρουργικών χειρισμών, η μεγέθυνση της εικόνας και η αποφυγή των μετεγχειρητικών συμφύσεων που συνοδεύουν μια ανοικτή επέμβαση (λαπαροτομία), καθιστούν τη λαπαροσκοπική αντιμετώπιση την καλύτερη χειρουργική προσέγγιση.

Η λαπαροσκοπική σαλπιγγεκτομή είναι μια επέμβαση που χρησιμοποιείται και στην αντιμετώπιση της υπογονιμότητας αφού έχει φανεί ότι αυξάνει τα ποσοστά επιτυχίας στην εξωσωματική γονιμοποίηση. Αυτό εξηγεί και την αύξηση της συχνότητάς της σε σχέση με την πλαστική σαλπίγγων.

Μερικά από τα κριτήρια για σαλπιγγεκτομή περιλαμβάνουν:

• μεγάλη διάταση των υδροσαλπίγγων που είναι εμφανής στο κολπικό υπερηχογράφημα
• υδροσάλπιγγες με παχέα τοιχώματα και αποτυχία μίας ή δύο συνεχόμενων προσπαθειών εξωσωματικής γονιμοποίησης με καλή ποιότητα εμβρύων (έμβρυα με ικανοποιητικό αριθμό και καλή μορφολογία βλαστομεριδίων).